Balaca cadugər

— Gözəl qızım, yenə maraqla nə oxuyursan?

— “Balaca Cadugər” kitabını, Ata.

— Cadugər??? Qorxmursan? Axı cadugərlər…

— Yox, Ata, qorxulu deyil, bu, yaxşı cadugərdi. O, meşədə odunyığanlara, bazarda şabalıdsatana və gülsatan balaca qıza kömək edir.

— Nolsun, axı onlar insanlara cadu edir?

— Hə, amma Balaca Cadugər xeyirxahdı. Hətta o, pis adamları: atlara əziyyət edən faytonçunu, qəddar meşəbəyini, quşların yuvasını dağıdan uşaqları cəzalandırır.

— Yaxşı görək?!

— Hə, hə, o, mehribandı, qayğıkeşdi, gülməlidi, safqəlblidi, ancaq həm də tərsdi. Onun Abraksas adlı yaxın bir qarğa dostu da var. Ata, bilirsən, Balaca Cadugərin cəmi-cümlətanı 127 yaşı var.

— Nə? 127 yaşı?

— Bəli, Ata, 127 yaşı. Cadugərlər üçün bu yaş azdı.

Onlar çox uzun yaşayırlar.

— Yaxşı, qızım, xoş mütaliələr.