Dəniz kənarıyla qaçan Alabaş

Dəniz kənarıyla qaçan Alabaş mifologiyanı və gündəlik həyatı birləşdirən insan fədəkarlığı və insan böyüklüyü haqqında bir əsərdir. Oxucunu kədərləndirən və təsir edən bu hekayə, digər Aytmatov hekayələrindən fərqli olaraq, çöllərdə yox, dənizin ortasında keçir. Yaradılış əfsanəsi ilə başlayan hekayə, bir övladı üçün canını verən bir atadan bəhs edir. “Nəhəng bir dənizin ortasında susuzluqdan ölmək dəhşətli bir şey idi. Əvvəllər öyündüyü bütün şeylər getmişdi və ölüm heç də uzaq deyildi. Ancaq sinəsindəki ürəyi yenidən gəncliyindəki istək və ehtirasla döyünürdü və qəlbi qocalmırdı. Nə böyük fəlakətdir qəlbin heç qocalmaması! Çünki qəlb yaşlanmadığı zaman xəyallar və düşüncələr dəyişməz. İnsan yalnız xəyallarda və düşüncələrdə azad və ölməzdir.